En los d’alkavos diyas de Enero
Una fina nieve kaye en el entorno.
El blanko dayinda no apanyo tanto..
Un perro pasa, entezado entero.
Se me firye la alma, me esfuerso
Para no yamarlo, no tomarlo aryento !
De mi ventana se ve el friyo,
Los pasharos yelandosen i bushkando
Una chimeneya vazyando su umo.
Los umos de las kazas, para kayintar
Las alas yeladas i tremblando…
Sus biko entre las plumes eskondido..
Me siento bien, ke kuryozo!
No tengo ambre, esto al seko..
Esta kayintiko aki, repozado
No manka nada, todo esta en su lugar
Me trava mi kanton i el kavesaliko
Una dulse kayintor kuando eskrivo.
Me da verguensa este lukso
No bivo de agua i de pan seko
No esto hazina i no tengo espanto
Mi vida as un plazer perpetual…
Unos no tienen ni supa ni karinyo…
Los animalitos sufren en invierno.
La nieve kaye en los kaminos
Komo plumas livyanas i grasyozas
Bolan baylando kon las pokas ojas..
Las ke kedaron sin kayer, amariyas…
Kero tomar los flokones entre mis manos
Ma se derriten i se azen agua entre los dedos…
Artículos Relacionados: