Una mujer vide estava de kara entontesida,
No se a kualo pensava,s i eya era meresida?
Era de miradas depresivas, se via dezganada,
En sus ojos avia el ayre de mujer kondanada.
Avia aparejos por la sena, era verso la tadre,
Me aserki diziendole ke paresia a mi madre,
Vide una luz en sus ojos, deparesyo su tristeza,
Se alegro komo si fuera ke un serkano la beza.
La abashi de sus nuves, la dezveli de su estado,
Kreo ke su negro esfuenyo lo avia efasado.
Le pregunti:”Seniora ay munchos mezes de su arivo?
Keria saver si tiene famia o algun arimo.”
Me espanti kuando vide sus ojos lagrimeando
En seguida entendi ke toki su yaga sangreyando..
“Seniora, si yo ize akodrar sus dias malorozos
Eskuze de aver rebivir sus minutos dolorozos,
No tiene ijos, ijas, inyetos, amigas o famiya
Ke vyenen a verla i azerle un poko de kompania?”
“”Siguro ke tengo”” dizia kon su boz muy kerida,
Ah sus olvidos me kavzaron a una grande ferida,
Ken era akel ke me iva en sus kazas detenerme ?
Ken era akel ke me iva kudyarme i sostenerme?
Todos estos inyetos fueron engrandesidos miyos
Nunka vinieron a verme ni sus padres ni sus tiyos,
Baylares, siempre viajes, okupados kon sus echos
Todos son sin korason, solo pensan inchir sus pechos,
Los mezes pasan, yo komo una muerta olvidada
Siento una apretadura de alma komo kondenada.
Munchos vijitadores vienen, te djuro tengo un selo
Si konoses uno de mis ijos te rogo diziselo.””
Komo estos ijos pueden de las venas arankarsen
Los amores familial komo se pueden amatarsen?
Estos kavzos trajikos me matan, ma me enkuentro ralo
Al retorno de”la kaza de vyejos”me sinti muy malo.
Artículos Relacionados: