STRUMA

24 de Febrero…  78  anyos antes….

La dolor dayinda en muestros korasones !

Estamos asperando….  El diya es largo…

Las noches no pasan, no pasa el tiempo !

Unos tienen hambre, otros estan kansados

El frio mos enteza, no puedemos kayintarmos.

Estamos en STRUMA…. Yelandomos..

Si solo mos deshan pasar la mar… Rogamos !

No mos keda pan i no tenemos mas agua…

STRUMA  kon tantas personas a bodre grita….

Ni pensamos a muestro payis en flamas !

Los keridos a muestros lados kon suspiros i lagrimas

Europa se aoga de umos ke gomitan las chimeneyas

Almanes keman judyos, mizmo mujeres i kreaturas

Si solo mos deshan pasar i puedremos salvarmos

Si solo una mano piyadoza sinyava los dokumentos…

Ma no !  Si solo tomariyan los ninyos i los hazinos..

Tan pekado de las kreaturikas… Me matan sus yoros…

A bodre somos ochosientas almas kon sien ijikos

Yegaremos a las Tierras Santas i bivir komo lo dezeamos  ?

STRUMA no tiene mas reflo, se kedo… Tremblamos !

Mos matan de hambre, de sed, de hazinuras o kon tiros…

Asperando… El vapor esta mas hazino de mozotros

No, ya se muryo !  El kapitan esta en dolyo kon sus amigos

Parese ke lo ke estava en muestros destinos estavan attados

Ken saviya ke la muerte vendriya kon un torpedo de los Rusos

Estamos en la Mar Preta, travando las horas kon orasyones

Asperando la salvasyon, la piadad de los duros korasones

Dias pasan mas dias… No mos kedan mas fuersas…

No yega dingun avizo, peryimos muestras esperansas…

Fina ke komprendimos !  Sus entisyon era matarmos !

Del empesijo lo saviyan…. A las olas ivan a desharmos

I es la razon por lakuala no sinyavan akeyos dokumentos…

Mos aviyan tomado todo i estavamos en sus manos !

Supito una eksplozion terrivle.. Estamos espedasandomos!

No puedemos detenermos !  La kayida arezvalandomos….

Gritos de dezespero de todos. Mos entezamos en las aguas.

Inutil de movermos, los profundos son muestras tombas.

[email protected]

Traduizido de mi poeziya STRUMA en Turko

STRUMA….

78 YIL ÖNCE,  BUGÜNDÜ

Bekliyoruz….. Gün uzun….

Geceler geçmek bilmiyor.

Kimimiz aç,  kimimiz yorgun,

Soğuk, derimizden içimize işliyor

STRUMA dayız… Bekleyiş…

Tek duamız bu denizlerden geçis…

Ekmeğimiz tükenmis, suyumuz da yok

STRUMA insanlarla dolu ama kim tok ?

Memleketi düşünmüyoruz bile

Kaçmak istiyoruz sevdiklerimizle elele

Avrupa dumandan geçilmiyor

Almanlar yahudileri yakıyor…

Bir kurtulsak…. Yolumuzu bir açsalar….

Bir dost eli… Yalnız bir izin imzalasalar……..

Bekleyiş hep bekleyis, bari hastalari alsalar…

Çocuklara günah…Çocuklar ağlıyorlar

Gemide…100 ü çocuk 800 can güvertedeyiz

Kutsal topraklara varıp yaşamak emelimiz

Motorumuz bitikmis, titriyoruz hastaliktan

Olebiliriz ya toplardan, ya açlıktan ya soğuktan..

Bekliyoruz… Gemi bizden hasta

Gemi can çekişti ve öldü… Kaptan yasta !

Kaderimizde birlikte yok olmak varmış.

Meğer Karadeniz de, bir Rus torpidosu vuracakmış.

Henüz bilmiyoruz !  Saatleri çekiyoruz,

Dualar ediyoruz, bir kurtarıcı bekliyoruz

Günler geçiyor, direncimizi kaybediyoruz

Bir haber gelmiyor, ümidimizi yitiriyoruz.

Ta ki…. Anlıyoruz !  Niyetleri baştan belliymiş..

Herseyimizi alıp, denize bırakıvereceklermiş

Dalgalara teslim etmek icin bir araya gelirlermis…

Yardım izni de bu yüzden bir türlü gelmezmis !

Bir şey infilak etti…. Ayyy !  Parçalanıyoruz..

Tutunacak bir yer yok… Kayıyoruz

Herkes çığlıklar atıyor…. Karanlık sular buz gibi !

Debelenmek faydasız, mezarımız denizin dibi…

SHAROPE BLANCO