Te estas indo… Yo kedi komo ombre ferido,
Deshandome medyo bivo i korason tuyido.
Kon miradas tristes segiyi tus pasos,tu ida,
Tu kaminada kansada i komo repintida…
Kreo k’estavas luchando kon toda tu konsensia,
Ma no te permetia tu orgulio,ni tu sensia
Para pueder disirme””perdona mis kaprichos
Kero tornar a mi nido olvida mis dichos.””
*****
Siempre kon ti me senti el ombre mas oroso,
Eras mi amorosa…me via yeno de goso.
Mis lavios repetan la poesia ke disias.
Bivo los suvenires, sintiendo tus melodias.
Kreyiya ke siempre en tu korason me tenias
Bivia kon la konviksion ke me apartenias.
Tu ida kavso trokamientos kon tu espartision
Kedi sin alegria,sin buto I sin afeksion.
*****
Kamino solo… En las kayes me siento tuyido,
Mi korason yora a las kayades,sin bruyido.
Munchas demanyanas al lado tu fotografia
Metia las flores amarias ke te plasia.
Las noches este korason kon suspiros te nombra,
I mis ojos bushkan en los entornos tu solombra.
Yo, komo puedre d’aryento de mi arankarte?
Para retornar a mi bivienta i olvidarte…
Artículos Relacionados: