במשך פֿון עטלעכע וואָכן פֿאַר די וואַלן, האָבן די אויספֿרעגן פֿון דער ישׂראלדיקער באַפֿעלקערונג כּסדר אָנגעוויזן, אַז די „ציוניסטישע מחנה‟, בראָש מיט יצחק הערצאָג, איז מער פּאָפּולער, ווי בנימין נתניהוס „ליכּוד‟. למעשׂה, האָט זיך אָבער באַקומען, אַז נתניהו האָט צום סוף טאַקע געוווּנען.
לויט דעם סך־הכּלדיקן חשבון פֿון 99 פּראָצענט שטימען, האָט „ליכּוד‟ געוווּנען 30 ערטער — פּונקט אַ פֿערטל — אין דער כּנסת. הערצאָגס „ציוניסטישע מחנה‟ האָט געוווּנען 14 ערטער. ווען די וואַלן האָבן זיך אָנגעהויבן, האָט די ישׂראלדיקע טעלעוויזיע איבערגעגעבן, אַז די צוויי קאָנקורענטן בלײַבן מער אָדער ווייניקער אויפֿן זעלבן אָרט. שפּעטער, האָט נתניהו אָבער איבערגעראַשט דאָס לאַנד מיט זײַן פּלוצעמדיקן נצחון.
נתניהו קלײַבט איצט צו שאַפֿן אַ „נאַטירלעכע‟ קאָאַליציע מיט די אַנדערע רעכטע און רעליזיעזע פּאַרטייען, ווי אויך מיט דער צענטריסטיש־רעכטער פּאַרטיי „כּולנו‟. בסך־הכּל, וועט זײַן בלאָק פֿאַרנעמען 57 ערטער אינעם פּאַרלאַמענט.
הערצאָגס לינק־צענטריסטישער בלאָק וועט פֿאַרנעמען 47 ערטער. אויפֿן דריטן אָרט געפֿינט זיך „די פֿאַראייניקטע ייִדיש־אַראַבישע ליסטע‟, וועלכער האָט געוווּנען 14 ערטער.
אַ סך וויילער האָבן באַטאָנט, אַז זייער הויפּט־פֿאָקוס איז געווען די הויכע פּרײַזן פֿון די דירות און אַנדערע סאָציאַלע און עקאָנאָמישע פּראָבלעמען. פֿאַר די וואַלן, האָבן די צוויי קאָנקורענטן געפֿירט אַ ביטערן און טיף נעגאַטיוון קאַמף, באַטראַכטנדיק איינער דעם צווייטן ווי אינגאַנצן היפּוכדיקע כּוחות. די „פֿאַראייניקטער ליסטע‟ באַשטייט פֿונעם לינקן „חד״ש‟ און אַ צאָל קליינע אַראַבישע פּאַרטייען.
מיטוואָך האָט הערצאָג אָנערקענט זײַן מפּלה אין אַ טעלעפֿאָן־שמועס מיט נתניהו און אויפֿן „פֿייסבוק‟, אָבער באַמערקט, אַז זײַן פּאַרטיי, צוזאַמען מיט אירע שותּפֿים, וועט ווײַטער פֿירן אין דער רעגירונג דעם קאַמף פֿאַר אירע ווערטן.
Read more: http://yiddish.forward.com/articles/186219/clear-victory-for-netanyahu/#ixzz3UrghasCp
Claramente ganó Netanyahu, la pregunta es ¿qué ganamos los judíos de la diáspora con eso? Y resulta interesante la respuesta, pues con un hombre de ultra derecha (aún más que Arik z”l) en el poder, se puede predecir que las cosas no nos irán bien por acá. Pues resulta que a nosotros se nos juzga desde hace un tiempo según se comporte la política israelí, que ya ha anunciado que hará todo lo posible por evitar el surgimiento de un flamante “Estado Palestino”, lo cual desde luego será justificación suficiente para seguir soportando ataques antisemitas cada vez más comunes en Europa y otras geografias. La política de Netanyahu puede o no ser correcta, la diferencia es que en Eretz Israel tenemos al Tzahal y en la diáspora parece ser que cada vez nos encapsulamos y alejamos más de políticos y grupos que antaño fueron nuestros aliados, para ejemplo, Los Estados Unidos, corriendo el riesgo de quedarnos solos. En mi opinión Netanyahu debería de replantear su política, toda vez que desde fuera se nos juzga a todos como si fuésemos israelíes aún sin siquiera tener derecho al voto. Tanto para la Comunidad Internacional, como para los terroristas, judíos e israelíes son lo mismo. Valdría la pena subrayar la diferencia a fin de deslindarse un tanto de la política israelí.