אַ מאָל, ווען איך בין נאָך געווען אַ קינד און זיך געלערנט אין די אָנהייב־קלאַסן, איז בײַ אונדז געווען אַ לימוד פֿון מוזיק. עס פֿלעגט קומען אַ שיינע, הויכע בלאָנדע פֿרוי, מיט אַ מאַנדאָלין, און האָט געזונגען מיט אונדז צוזאַמען פֿאַרשיידענע לידער — מיט אַ סאָוועטיש כּשרן אינהאַלט, פֿאַרשטייט זיך. אין דעם רעפּערטואַר איז געווען אויך דאָס באַוווּסטע איטאַליענישע ליד „באַנדיעראַ ראָסאַ‟ („די רויטע פֿאָן‟). געזונגען האָבן מיר עס, אויף וויפֿל איך געדענק, אויף רוסיש, אָבער די ווערטער „באַנדיעראַ ראָסאַ‟ האָבן דאָרטן געקלונגען אויף איטאַליעניש. איך גלייב, אַז מע קען ערגעץ אויסזוכן אַ ייִדישן נוסח פֿון אָט דעם ליד; אָבער ניט דאָס בין איך אויסן.
ס‘איז אַוועק אַ גוט שטיק לעבן, און פּלוצעם שווימט עס אַרויס אויף דער אייבערפֿלאַך פֿון מײַן טאָג־טעגלעכקייט מיט עטלעכע וואָכן צוריק. געווען איז עס אין ענגלאַנד. איך האָב אײַנגעשלאָסן די טעלעוויזיע און דערזען — און דערהערט — ווי הונדערטער מענטשן זינגען, „באַנדיעראַ ראָסאַ‟. דאָס איז געווען דער עולם, וואָס האָט זיך צונויפֿגעקליבן אויף אַ באַגעגעניש מיט דזשערעמי קאָרבין. איצט ווייסן מיר שוין, אַז אים האָט מען אויסגעקליבן ווי דעם נײַעם פֿירער פֿון דער לייבאָריסטישער פּאַרטיי. דעמאָלט איז ער נאָך געווען איינער פֿון די קאַנדידאַטן, כאָטש ס’איז שוין געווען קלאָר, אַז אים איז געווען באַשערט צו געווינען דעם פֿאַרמעסט.
קאָרבינס נצחון האָט אַרויסגערופֿן אַן אמתע ערדציטערניש אין דער בריטישער פּאָליטיק — כּמעט 60 פּראָצענט לייבאָריסטן האָבן באַשלאָסן, אַז דווקא קאָרבין מוז שטיין בראָש זייער פּאַרטיי. די רייד גייט ניט בלויז וועגן אַ נײַעם פֿירער. דאָס מיינט, קודם־כּל, אַז די לייבאָריסטישע פּאַרטיי קערט זיך אום צו איר סאָציאַליסטישן שורש, פֿון וועלכן עס האָבן אַזוי שטאַרק געוואָלט זיך אָפּטרייסלען די טעאָרעטיקער און פּראַקטיקער פֿון דעם „נײַעם לייבאָריזם‟, בפֿרט דער געוועזענער פּרעמיער־מיניסטער טאָני בלער. די „בלעריסטן‟, ווי מע רופֿט זיי, האָבן געהאַלטן — און האַלטן נאָך אַלץ, אַז די פּאַרטיי מוז פֿאָרשטעלן ניט בלויז דעם האָרעפּאַשניק, דעם אַרבעטער, נאָר אויך דעם מיטעלן קלאַס.
דער סוף איז געווען, אַז אָפֿט מאָל איז שוין שווער געווען צו פֿאַרשטיין, מיט וואָס די „נײַע לייבאָריסטן‟ זײַנען געווען אַנדערש פֿון די קאָנסערוואַטאָרן. און די לעצטע פּאַרלאַמענטאַרע וואַלן, ווען די לייבאָריסטן האָבן פֿאַרלוירן אַ היפּש ביסל ערטער, האָבן בולט געוויזן, אַז אַ סך מענטשן האָבן געמאַכט זייער אויסקלײַב לויטן פּרינציפּ, „אַז מע עסט שוין חזיר…‟, און געשטימט פֿאַר די קאָנסערוואַטאָרן.
Artículos Relacionados: