דער לינגוויסט, שרײַבער און פֿאָרשער דוד קאַץ איז הײַיאָר דער לאַורעאַט פֿונעם פּריז אויפֿן נאָמען פֿון לייב רובינליכט, ווי אַן אָנערקענונג פֿון זײַן בוך, „אײַנשטיין פון סוויר און אַנדערע דערציילונגען“. דער זשורי, וואָס איז באַשטאַנען פֿון רבֿקה באַסמאַן־בן־חיים, דניאל גלאי און רוני כּהן, האָט פֿאַרעפֿנטלעכט אָט דעם בריוו, וואָס דערקלערט זײַנע מאָטיוון.
ניט לײַכט צו פֿאַרסכהכּלען אין געציילטע שורות דעם טיפֿן באַדײַט פֿון הירשע־דוד מעינקעס’ בוך „אײַנשטיין פון סוויר און אַנדערע דערציילונגען“, בעיקר צוליב זײַן רײַכקייט און שלימותדיקייט. ס’ווילט זיך פּשוט אָפּשטעלן בײַ יעדער דערציילונג, געניסן פֿון זיי אַלע און זיך פֿילן אַ טייל פֿון זייער אייגנטאַרטיקער, יחיד־במינודיקער וועלט.
דער צײַט־באַנעם אין די אַלע דערציילונגען, אַפֿילו די אין וועלכע דער סיפּור־המעשׂה קומט פֿאָר אויסער מיזרח־אייראָפּע און ליטע, געפֿינט זיך אין אַן עקזאָטישן רוים, אַוווּ די צײַט האָט זיך אָפּגעשטעלט, כּדי צו פֿאַראייביקן אירע געשטאַלטן און אויך די טיפֿענישן פֿון דער שפּראַך, פֿונעם ייִדישן לשון גופא. פֿון איין זײַט באגײַסטערט אונדז די טיפֿקייט, קענטשאַפֿטן און אינטימקייט פֿון מחבר מיט אַלץ וואָס ס’נעמט אַרום דעם דורותדיקן לעבן פֿון דעם לאַנד פון די ליטוואַקעס, נאָר אַלע באַשרײַבונגען זענען אויף אַזוי פיל גענויע און איבערצײַגנדיקע, אַז מיר דערפֿילן זייער לעבן אויך הײַנט צו טאָג און מיר שפּירן זיך בשעתן לייענען אַז אויך מאָרגן וועלן זיי מיט אונדז זײַן.
- Leer noticia completa, oprima aquí.
Artículos Relacionados: